De aanval van 3 mei op een Mohammed cartoonwedstrijd in Garland, Texas, maakte veel discussie los omtrent de banden van de aanvallers met Islamitische Staat, ook bekend als Daesh, ISIS en ISIL. Gebruikte ISIS hen als agenten? Zijn ze onderdeel van een nieuw terroristisch netwerk in het Westen?
De jihadis in Garland hadden duidelijk sommige banden met ISIS. De leider, Elton Simpson, gebruikte Twitter om oproepen tot geweld uit te wisselen met Muhammed Abdullahi Hassan (ook bekend als Mujahid Miski), 25 jaar, een recrutant voor ISIS die in Minneapolis opgroeide. Op 23 april twitterde Hassan: "De broers van de Charlie Hebdo aanval hebben hun deel gedaan. Het is tijd voor onze broeders in de VS om hun steentje bij te dragen," en verwees naar een verhaal op Breitbart.com omtrent de Mohammed cartoonwedstrijd. Dit lijkt te zijn wat het incident in Garland onder de aandacht van Simpson bracht; Simpson re-twitterde deze oproep tot actie en antwoordde: "Wanneer gaan zij het ooit leren. Ze zijn in Texas van plan om de beste getekende prent van [Mohammed] te selecteren." Hassan ging vervolgens verder met Simpson te stimuleren: "Een enkel individu is in staat om een heel volk op de knieën te brengen."
 De tweet die aan de aanval voorafging en tien dagen later zal plaatsvinden in Garland, Texas. |
Na de aanval in Garland eiste ISIS de aanslag op en noemde de schutters, Simpson, 30, en Nadir Hamid Soofi, 34, "twee soldaten van het leger van het kalifaat" wiens dood hen de "hoogste rang in het paradijs" zal opleveren. Hun radiokanaal Bayan Radio buitte de aanslag uit om Amerikanen te waarschuwen dat "wat onderweg is erger zal zijn en meer bitter" met "soldaten van Islamitische Staat" die "verschrikkelijke dingen" zullen doen.
 Elton Simpson belofte van trouw aan de leider van ISIS. |
Maar in zoverre bekend hebben noch Simpson noch Soofi geld gekregen van ISIS, ontvingen geen wapens en geen training, bespraken hun plannen niet of verzochten om toestemming om door te zetten. Ook heeft niemand van hen Syrië of Irak bezocht.
Dit past in een patroon: ISIS is niet van plan om aanslagen te dirigeren maar profiteert van haar grote bekendheid om moslims aan te zetten zich te keren tegen hun niet-islamitische buren, zoals reeds is gebeurd in Oklahoma City. Het biedt spirituele begeleiding, kiezen van het doel en inspiratie; het laat zich niet in met de logistiek, commando en controle. Wanneer het een aanslag opeist doet het dat voor haar inspiratie en niet voor de organisatie.
Vandaar dat men ISIS's boast, met name dat ze 71 soldaten hebben opgeleid in 15 staten van de VS die "klaar zijn en op ons woord wachten om om het even welk doelwit dat wij wensen aan te vallen", waarschijnlijk kan afdoen als pure opschepprij. Veel minder dan 23 van hen hebben zich vrijwillig aangemeld voor "missies zoals" de Garland aanval. Maar wetshandhavers in de VS volgen wel degelijk duizenden individuen op zoals Simpson en Soofi die communiceren met ISIS en die op elk moment in geweld kunnen uitbarsten. Het jarenlange toezicht van Simpson is uiteindelijk volkomen nutteloos gebleken. Het concept van de "eenzame wolf" is irrelevant geworden in een tijd van mondiale jihad, wanneer elke vrome moslim potentieel een "soldaat van het kalifaat" kan zijn.
 De plaats in Garland, Texas,. waar de aanval zich afspeelde. |
In tegenstelling tot Al-Qaeda (het model waarmee we meer vertrouwd zijn), dat intens communiceert met haar agenten en hun bewegingen tot in de details aanstuurt, is ISIS niet bijzonder actief in dingen zoals het organiseren van uitgebreide samenzweringen om westerse ongelovigen aan te vallen. Integendeel, het wil de controle verkrijgen over het grondgebied in het Midden-Oosten (zoals in Libië, Jemen, Syrië en Irak). Het roept westerse moslims op om naar Syrië te trekken; aanslagen in het Westen zijn enkel een terugval, voornamelijk om het smokkelen te promoten van haar leden over de Middellandse Zee naar Europa.
Het ISIS-model is echter veel gevaarlijker. Haar aanvallen mogen dan amateuristisch en minder dodelijk lijken dan die van Al-Qaeda, maar ze kunnen potentieel veel vaker optreden. De aanvallen zijn gemakkelijker te dwarsbomen maar moeilijker te anticiperen. De ISIS-aanpak is effectiever als men niet de lijken telt maar het politieke impact in rekening neemt – bijvoorbeeld ontrading van het ridiculiseren van Mohammed.
Met andere woorden, inspirerende banden baren meer zorgen dan organisatorische. Het enige dat ISIS moet doen is een naam van het doelwit publiceren in haar tijdschrift of een tweet rondsturen via de sociale media en een potentiëel leger wordt opgemerkt; het moet geen beveiligde communicatie ontwikkelen, noch kaders trainen, geld over de grenzen heen verplaatsen, hun doelwitten uitkiezen en voorbereiden, geen aanvallen bevelen noch tactische aanwijzingen geven.
Een analyse van de BBC mist het punt wanneer het stelt dat als ISIS kan "bewijzen dat het [de Garland aanval] heeft gepland en geregisseerd– in plaats van die gewoon op te eisen nadat de aanval plaatsvond - dan zou dat pas een belangrijke ontwikkeling zijn." Niet zo; ISIS is al bij al meer formidabel in het niet plannen en leiding geven maar gewoon door te praten en te schrijven.
Inderdaad, net zoals het Iraanse regime het grootste gevaar in het Midden-Oosten vertegenwoordigt, presenteert ISIS het volgende, als de geëvolueerde en meest bedreigende vorm van islamitisch geweld in het Westen. Zullen deze dodelijke vijanden bijtijds worden herkend?
