We weten allemaal wat Marx, Lenin, Stalin en Mao wilden (staatscontrole over alles) en hoe ze dit doel bereikten (brutaal totalitarisme), maar wat willen vandaag hun opvolgers en hoe hopen ze dit te bereiken? Vreemd genoeg is dat iets waarnaar nog geen onderzoek werd gedaan.
Ernest Sternberg van de Universiteit van Buffalo schrijft erover in een eye-opening artikel in een recente uitgave van Orbis, "Het doel van de nieuwe radicale ideologie: de wereld zuiveren." Hij begint met te schetsen wat het hedendaagse extreemlinks (in tegenstelling tot "fatsoenlijk links") wil en waar het zich tegen verzet.
Waar links zich tegen verzet: De belangrijkste vijand is iets dat men Macht (geen lidwoord nodig) noemt, een mondiaal monoliet geheel dat de wereld domineert, exploiteert, en onderdrukt. Sternberg geeft een overzicht van de allesomvattende aanklacht van links tegen Macht: "mensen leven in armoede, voedsel is besmet, producten zijn artificieel, verspillende consumptie is verplicht, inheemse groepen worden onteigend en de natuur zelf wordt ondermijnd. Invasieve soorten tieren welig, gletsjers smelten en seizoenen verdwijnen, kortom: de wereld wordt bedreigd door een catastrofe."
 "Macht", het belangrijkste begrip van fascistisch links. |
De Verenigde Staten worden als de Grote Satan uiteraard beschuldigd van het onevenredig gebruik van bronnen. Hun legermacht onderdrukt de armen zodat hun bedrijven hen kunnen uitbuiten. De overheid stimuleert het alsof-gevaar van het terrorisme om in het buitenland te kunnen vechten en thuis te kunnen onderdrukken.
En Israël is de Kleine Satan die als sinistere bondgenoot fungeert van Macht; of zou de Joodse staat eigenlijk de ware meester zijn? Van ontmoetingen van het World Social Forum in Brazilië tot de anti-racismeconferenties van de Verenigde Naties in Durban en van mainstream kerken tot NGO's: zionisme wordt voorgesteld als het absolute kwaad. Waarom Israël? Naast het niet-zo-subtiele antisemitisme is de reden dat de westerse landen onder constante bedreigingen leven, die hen dwingen deel te nemen aan voortdurende oorlogen. "Ontdaan van alle context," merkt Sternberg op, "passen Israëls acties in het gewenste plaatje van agressor."
Om tegen de superieure middelen van Macht te vechten moet Links zich verbinden met eender wie zich er tegen verzet, met name islamisten. Het doel van islamisten is tegengesteld aan dat van links, maar dat is niet erg; zolang de islamisten helpen bij het bestrijden van Macht hebben zij een respectabele plaats in de coalitie.
Wat Links zoekt: Een van de sleutelwoorden is authenticiteit: de kunstmatigheid van Macht zorgt ervoor dat een inheemse cultuur zoiets wordt als bedreigde diersoorten. Cultuur moet inheems en organisch zijn, en het moet beschermd worden tegen de botte commercie van Macht (bijvoorbeeld Hollywood), zijn fake-rationalisme en zijn valse voorstellingen van vrijheid.
Een tweede trefwoord is democratie: Links verwerpt de afstandelijke en formalistische structuur van een volwassen republiek en is in plaats daarvan voorstander van een grassroot-, niet-hegemonistische democratie die een meer directe stem biedt. Sternberg laat zien dat het democratisch proces "verder zal gaan via bijeenkomsten die bevrijd zijn van het manipulatieve karakter van wetten, procedures, precedent en hiërarchie." Deze grote woorden vermommen echter een recept voor despotisme, want die wetten, procedures, precedenten en hiërarchie dienen uiteraard een zeer belangrijk doel.
 De geschiedenis is blijkbaar nog niet afgelopen. |
Socialisme is zeker een onderdeel van dit wereldbeeld, maar de economie domineert niet meer zoals het ooit deed. Het nieuwe doel van links is complexer dan slechts anti-kapitalisme, het stelt een hele andere manier van leven voor. Sternberg noemt deze beweging een wereldzuiverende ideologie, maar ik prefereer links fascisme.
Vervolgens stelt hij de cruciale vraag: zal dit nieuwste doel van links opnieuw de totalitaire tour op gaan? Hij vindt het nog te vroeg om daarop te antwoorden, maar wijst op verschillende "totalitaire waarschuwingsborden," zoals de ontmenselijking van vijanden en de beschuldigingen van massamoord. Hij waarschuwt voor een keerpunt als linkse fascisten "trouw zweren aan hun cataclysmische retoriek en bommengordels of wapens opnemen om martelaren te worden." De gevaren zijn met andere woorden reëel en aanwezig.
Daar gaan die modieuze theorieën van twee decennia geleden over het einde van de ideologie, die luid werden geroepen toen de Berlijnse Muur viel. Links geraakte op de achtergrond na de val van het leninisme, maar bedreigt nu de mensheid met een nieuwe versie van zijn anti-westerse, anti-rationele, anti-vrijheids en anti-individualistische ideologie.
