De Republikeinse Partij heeft Donald Trump genomineerd als haar kandidaat voor president van de Verenigde Staten - en ik heb geantwoord met het beëindigen van mijn 44 jaren lidmaatschap van de GOP (aka The Grand Old Party).
Hier volgt waarom ik iedereen heb uit gewuifd, ben opgestapt en van het schip gesprongen:
Ten eerste is Trump 's lompe, egoïstische, kinderachtige en weerzinwekkende karakter, in combinatie met zijn protserige onwetendheid en zijn onvoorbereide beleidsuitspraken; en zijn neo-fascistische tendensen maken hem tot de meest verdeelzuchtige en schrikaanjagende engerd van om het even welke serieuze presidentiële kandidaat in de Amerikaanse geschiedenis. Hij is precies "de man die de oprichters vreesden" in Peter Wehner 's gedenkwaardige zin. Ik wil hier geen deel van uitmaken.
 Hoe een echte conservatief eruit ziet: Margaret Thatcher met de auteur in 1996. |
Ten tweede betekenen zijn buitelingen over onderwerpen ("alles is onderhandelbaar") dat hij, als president, het mandaat heeft om verdorie eender wat te doen dat hij wilt. Dit nooit geziene en vreesaanjagende vooruitzicht kan het vervolgen van onvriendelijke journalisten betekenen of het bulldozeren van een recalcitrant Congres. Of het kan ook het afkondigen van de krijgswet betekenen. Reken niet op mij, ik speel niet mee.
Ten derde, met achtenswaardige uitzonderingen, wens ik afstand te nemen van een Republikeinse Partij etablissement dat vrede neemt met Trump tot aan het punt dat het erg onfair elementen onderdrukt op de nationale conventie in Cleveland die bleef doorgaan met zich te verzetten tegen de nominatie van Trump. Ja, politici en sponsors moeten focussen op dringende kwesties (afspraken met het Hoog Gerechtshof) maar partijleiders zoals GOP comitévoorzitter Reince Priebus, Kamervoorzitter Paul Ryan en leider van de meerderheid in de Senaat Mitch McConnell hebben ten onrechte ingestemd met Trump. Zoals columnist Michael Gerson wrang opmerkte: "Trump viel het Republikeinse etablissement aan als zou het een weinig energieke en in elkaar gekrompen bende zwakkelingen zijn. Thans staan de Republikeinse leiders in de rij om zich aan hem over te geven - als weinig energieke en in elkaar gekrompen zwakkelingen."
Ten vierde, heeft de conservatieve beweging waar ik toe behoor, zich sinds de jaren 1950 ontwikkeld tot een grote intellectuele macht. Het heeft dit gedaan door voort te bouwen op verschillende belangrijke ideeën (beperkte overheid, een morele orde en een buitenlands beleid dat de Amerikaanse belangen en waarden weerspiegelt). Maar de culturele abyss en constitutionele nachtmerrie onder presidentschap van Trump zal waarschijnlijk deze delicate creatie vernietigen. Ironisch genoeg, hoewel een Hillary Clinton presidentschap een slechte zaak is voor het Hoog Gerechtshof, laat het de conservatieve beweging intact.
Ten slotte, is Trump is "een onwetende, amorele, oneerlijke en manipulatieve, vrouwonvriendelijke, flirtende, hyper-heibelzoekende, isolationistische, protectionistische hardroeper" in de woorden van Republikeinse sponsor Michael K. Vlock. Deze charmante lijst van kwaliteiten betekent dat steun aan geven zich vertaalt als nooit meer een Democraat kunnen bekritiseren op basis van karakter. Of in persoonlijke termen uitgedrukt: hoe durft iemand nog ooit in de spiegel te kijken?
En aldus, met Trump's formele nominatie, heb ik er schoon genoeg van.
Voor de Republikeinse partij om haar ziel te hervinden, moet Trump in november aanstaande gedumpt worden. Gezuiverd van zijn invloed, zal de partij van Lincoln en Reagan zich weer kunnen herstellen.
In de tussentijd zal ik andere Republikeinse kandidaten steunen, met name de uitstekende senator uit Pennsylvania Pat Toomey. Wat de president betreft? De libertarische Gary Johnson, een ingeschreven kandidaat, of helemaal niemand.
Mr. Pipes (DanielPipes.org, @DanielPipes), heeft gewerkt voor vijf presidentiële regeringen © 2016 by Daniel Pipes. All rights reserved.
Update van 21 juli 2016: Ik dien enkele kritikasters van repliek in dit blogartikel: "Blowback from Criticizing Trump."
