In mei 2015 werd ik gewezen op een nieuw anoniem project genaamd Canary Mission en twitterde informatie daaromtrent uit:
.@CanaryMission is een nieuwe organisatie die biografieën opmaakt van anti-#Israël fanatici aan Amerikaanse universiteiten, zodat potentiële werkgevers hun volledige college-resultaten zouden kennen.
In reactie volgde een Twitter storm, woedend op Canary Mission, woedend op mij, scholden me uit, en schoven de nieuwe activiteit in mijn schoenen. Ik legde uit aan Forward dat ik helemaal niets te maken had met dit project maar het toch verwelkomde:
Het feitelijk documenteren van iemands vijanden en die informatie beschikbaar houden is een volkomen legitieme onderneming. Het verzamelen van informatie over studenten heeft een bijzondere waarde omdat het hen waarschuwt dat Israël aanvallen een ernstige zaak is, geen spel zonder consequenties, en dat hun acties zowel Israël als hun toekomstige loopbaan kunnen beschadigen.
Toen kwam de aanvallende artikelen; ter illustratie schreef de afschuwelijke Max Blumenthal drie stukken omtrent Canary Mission in een periode van twee weken op alternet. org. In een ervan noemde hij me "een de facto woordvoerder" voor Canary Mission, omdat ik enkele vragen van zijn medeauteur, Julia Carmel, had doorgegeven aan de anonieme medewerkers van Canary Mission.
Thans volgt een petitie met de titel "Graduate Admissions Faculty Condemn Canary Mission Blacklist" (Faculteit veroordeelt zwarte lijst van Canary Misson) ondertekend door tientallen en tientallen academici die "ondubbelzinnig beweren [s] dat de website van Canary Mission niet vertrouwd kan worden als een hulpbron om de kwalificaties van studenten te evalueren tot hun toegang." OK, ik heb het begrepen. Ze zeggen dat Canary Misson niet houdt van hoge academische standaarden, zoals de hoogwaardigheidsbekleders die deze petitie ondertekenden dat natuurlijk wel doen.
 De bewuste anti-Canary Mission petitie. |
Maar dan, wat te denken van dit?
Hoewel de oprichters van Canary Mission anoniem blijven, wordt het gelinkt en gebruikt door welbekende individuelen zoals Daniel Pipes [4] en David Horowitz [5], die door het Southern Poverty Law Center [6] worden aangemerkt als verspreiders van haatdragende taal [7].
[6] https://www.splcenter.org/fighting-hate/extremist-files/individual/david-horowitz
[7] https://www.splcenter.org/fighting-hate/intelligence-report/2011/anti-muslim-inner-circle
Voetnoot 4 haalt informatie door elkaar die gevonden werd in het artikel van Blumenthal. Voetnoot 7 meent dat SPLC mij een "verspreider van haatdragende taal" noemt; maar in werkelijkheid staat er dit:
Drie andere activisten, Steve Emerson, Daniel Pipes en Frank Gaffney, hebben met velen van de kerngroep gediscuteerd [die bestaat uit een 10-tal hardliners] en zij zouden veel moslims voor het hoofd hebben gestoten, maar ze zijn in hun opvattingen over moslims ietwat gematigder dan degenen die hieronder worden geportretteerd.
Kortom, ik ben niet gelinkt aan Canary Mission noch heb ik het gebruikt. SPLC heeft mij geen verspreider van haatdragende taal genoemd. Het is wel ironisch dat de academici die verklaren dat Canary Mission "niet mag vertrouwd worden" zelf niet te vertrouwen zijn.
Ooit, en niet eens zolang geleden, deden academici actueel onderzoek. Thans hervallen teveel van hen in een pose en fabriceren er duchtig op los. Overigens, in zoverre ik het mag vertellen, is Canary Mission volkomen accuraat en kan vertrouwd worden. In tegenstelling tot haar critici. (31 juli 2016)
Daniel Pipes (DanielPipes.org, @DanielPipes) is de president van het Midden-Oosten Forum. © 2016 door Daniel Pipes. Alle rechten voorbehouden.
