De Indiase media hebben in een aantal publicaties het beschamende gedrag van Golfarabieren in de zuidelijke stad Hyderabad blootgelegd. "Fly-by-night bridegrooms" (Bruidegom voor één nacht) door R Akhileshwari in de Deccan Herald en "One minor girl, many Arabs" (Een minderjarig meisje, veel Arabieren) door Mohammed Wajihuddin in de Times of India zijn twee belangrijke voorbeelden. Wajihuddin beschrijft het als volgt:
Het zijn oude roofdieren met nieuwe energie. Vaak hebben ze een baard, altijd dragen ze lange robes en dure turbans. De rijke, middelbare Arabieren gaan vaker en vaker op sluipjacht door de armoedige straten van Hyderabad zoals middeleeuwse heersers door hun harems slopen in tijden waarvan we ten onrechte denken dat ze voorbij zijn. Deze onder de Viagra zittende Arabieren plegen een regelrechte misdaad onder het mom van nikaah, de islamitische huwelijkswetten.
Wajihuddin gaat dan dieper op het probleem in:
Oude Arabieren maken misbruik van de regel die moslimmannen in staat stelt om vier vrouwen te hebben en trouwen niet alleen met minderjarigen in Hyderabad, maar ze trouwen er een paar tegelijk in één keer. "Arabieren prefereren maagdelijke teenagers als bruid" zegt Jameela Nishat, die jonge vrouwen counselt en in deze ellende bijstaat.
De Arabieren "trouwen" gewoonlijk met het meisje voor korte periodes, soms voor alleen een nacht. En in feite, zegt Wajihuddin, worden de huwelijks- en scheidingspapieren vaak tegelijkertijd in orde gemaakt, waardoor het proces sneller verlopen kan. Akhileshwari merkt op dat "hun kleine meisjes al beschikbaar zijn voor de bevrediging van de wellust van trillende oude Arabische mannen voor niet meer dan 5.000 rupees." Vijfduizend rupees is net iets meer dan US$100.
Een Indiaas televisieprogramma zond laatst een reportage uit waarin acht toekomstige bruidjes werden getoond, de meesten minderjarig, die aan hun Arabische vrijers werden gegeven. "Het was net een bordeel. De meisjes werden rondgeparadeerd voor de Arabier, die hun burqa omhoog deed, zijn vingers door hun haar liet gaan, naar hun figuur staarde en met hen praatte door middel van een tolk", zo herinnert één van Nishat's assistenten zich.
Wajihuddin geeft ook een specifiek voorbeeld:
Op de eerste augustus benaderde Al Rahman Ismail Mirza Abdul Jabbar, een 45-jarige sheikh uit de Verenigde Arabische Emiraten een makelaar in dit soort dingen, de 70-jaar oude Zainab Bi, in de ommuurde stad, vlak bij het historische Char Minar. De makelaar voorzag hem van Farheen Sultana en Hina Sultana, die tussen de dertien en vijftien jaar oud zijn, voor twintigduizend rupees. [dat is US$450 - DP] Toen huurde hij Qazi [een islamitische rechter, meestal gespeld als qadi – DP] Mohammed Abdul Waheed Qureshi in om het huwelijk te voltrekken. De qazi, gebruikmakend van een islamitische voorziening, huwelijkte de meisjes uit aan de Arabier. Na de huwelijksnacht met de meisjes te hebben doorgebracht, vertrok de Arabier met het ochtendgloren. En dat was dan weer dat."
Sunita Krishnan, het hoofd van de anti-mensenhandelorganisatie Praiwala, voert het overduidelijke punt aan dat meisjes niet hooggeschat worden. "Als een meisje verkocht wordt, of haar leven geruïneerd, dan is dat geen nationaal verlies, daarom is dit een non-issue voor zowel de eigen leefgemeenschap als de maatschappij." Met uitzondering van Maulana Hameeduddin Aqil, het hoofd van Millat-e-Islamia (een plaatselijke organisatie, uiteraard niet geaffilieerd met de beruchte Pakistaanse terroristengroep), die zich hardop uitspreekt tegen deze nephuwelijken ("Ze plegen een zonde. Het is niet nikaah, het is prostitutie onder een andere naam") zwijgen de islamitische autoriteiten in India bijna allemaal over deze travestie van de shari'a.
Het maakt moslimpolitici in Hyderabad kennelijk niet uit. "Het staat niet op de agenda van één politicus" zegt Mazhar Hussein, directeur van een sociale welzijnsorganisatie, de ‘Confederation of Voluntary Associations'. De grootste moslimpartij van Hyderabad, Majlis-e-Ittihadul Muslameen, is niet bezorgd. "Er valt niet te ontkennen dat het lot van vele families veranderd is dankzij dit soort huwelijken" zegt Sultan Salahuddin Owaisi, de voorzitter van de partij,opgewekt.
Commentaar:
(1) Ironisch genoeg lijkt het erop dat alle aangeboden meisjes moslim zijn – Hindoes en anderen, gelieve niet te reageren.
(2) Het gedrag van Arabieren in India lijkt hier en daar op dat van Japanse en westerse toeristen in Thailand, met dit verschil dat in het Indiase geval het huwelijk, de nadruk op maagdelijkheid, en autoriteiten die het blijkbaar behaagt hun minderjarige meisjes aan het sextoerisme aan te bieden een rol spelen.
(3) Arabisch sextoerisme vindt niet uitsluitend in India plaats, maar ook in andere arme landen.
(4) Deze mensenhandel is maar het puntje van de ijsberg, het probleem beheerst Saoedi-Arabie en de Golfstaten. (Voor meer hierover, zie "Saudis Import Slaves to America").
(5) Het houden van concubines, dwangarbeid, contractslavernij – deze grote problemen worden nooit geadresseerd in de Golfregio, laat staan opgelost. Een prominente Saoedi theoloog heeft zelfs verklaard dat "Slavernij deel uitmaakt van de islam" - en iedereen die zegt dat het moet worden afgeschaft "is een ongelovige" Zolang dit soort houding in het openbaar uitgedragen kan worden, zonder kritiek, is het zeker dat het misbruik door zal gaan.
(6) De hypocrisie van deze handel is misschien wel het meest laag-bij-de-grondse aspect. Liever prostitutie, en daar eerlijk over zijn, dan religieus goedgekeurde nephuwelijken, want van de eerste weet men dat het een ondeugd is, maar de tweede doet alsof het eerbaar is.
(7) Wajihuddin vergelijkt de Arabische mannen met "middeleeuwse heersers" en die vergelijking gaat zeker op. Deze transacties, waarin minderjarigen een rol spelen, uitgevoerd onder toezicht van de islamitische wet, wijzen wederom op de dominantie van pre-moderne gebruiken in de islamitische wereld en de dringende noodzaak de religie te moderniseren.
8 okt. 2005 update: Een lezer wijst erop hoe ironisch het is dat mannen uit de V.A.E naar India gaan voor sex , terwijl Dubai, de grootste stad in de V.A.E, toch zelf berucht is om de sexindustrie daar. Zie hierover Peyman Pejman: "U.A.E.: Muslim Federation Of States Is Hub of International Prostitution."
21 feb. 2006 update: Het verhaal over Abdul Jabbar hierboven wordt anders verteld in The Times of India: "80-year-old Arab buys Indian bride for Rs 10 k":
Vorig jaar augustus werden twee minderjarige meisjes door een geestelijke uitgehuwelijkt aan een middelbare Arabier uit de V.A.E. Echter, de meisjes wisten uit zijn klauwen te ontsnappen. De Arabier, Shaik Al Rahama Ismail Mirza Abdul Jabbar, vluchtte het land uit. De politie heeft hierop de geestelijke en de huwelijksmakelaar gearresteerd, en verklaarde dat deze zwendel internationale vertakkingen heeft.
Hetzelfde artikel geeft tal van andere voorbeelden, waaronder het geval dat in de titel genoemd wordt over een 27-jarige Indiase bruid die gekocht werd voor US$225, en een aantal andere aanfluitingen.
29 juni 2006 update: Je weet niet of je moet lachen of huilen als je het commentaar van de vice-president van Indonesië, Jusuf Kalla hoort. Op een conferentie van de reisindustrie, waar besproken werd hoe er meer Arabische toeristen naar Indonesie gelokt kunnen worden, merkte hij op dat veel Arabische toeristen op het moment naar Puncak gaan – een stad in de heuvels bij Jakarta, en beroemd om de prostitutie – uithangborden getuigen hier van de populariteit bij Arabieren- om een kort huwelijk aan te gaan met Indonesische vrouwen. "We hebben een ander soort marketing campagne nodig, meer op de doelgroep gericht" zei hij. "Nu gaan de Arabieren naar Puncak. Als ze daarheen gaan op zoek naar weduwes of gescheiden vrouwen, dat is onze zaak niet, dat is niet ons probleem. En wat dan nog als de man naar huis gaat, de dame krijgt een huisje, dat is toch goed, of niet?"
