Tijdens een van zijn stops op zijn "bedankt kiezers" rondreis, kondigde Donald Trump op op 1 dec. aan (om 1:28:13-1:29:15):
We zullen een nieuw buitenlands beleid nastreven dat eindelijk lessen trekt van de fouten uit het verleden. We zullen stoppen met het trachten regimes te onthoofden en regeringen omver te werpen, mensen. Onthoudt - $ 6 triljard, 6 triljard die we in het Midden-Oosten [uitgaven], 6 triljard! Ons doel is stabiliteit brengen, geen chaos, want we willen ons land [de Verenigde Staten] heropbouwen. Het wordt tijd, het wordt tijd. We zullen samen met elk land dat bereid is om mee te doen aan de inspanningen om ISIS te verslaan alsmede het radicale islamitische terrorisme - oke, we moeten de term uitspreken, de term uitspreken. In onze omgang met andere landen, zullen wij zoeken naar gedeelde belangen waar mogelijk en streven naar een nieuw tijdperk van vrede, begrip en goede wil.
De belangrijkste passages zijn "We zullen stoppen met het trachten regimes te onthoofden en regeringen omver te werpen"; "We zullen samen met elk land dat bereid is om mee te doen aan de inspanningen om ISIS te verslaan alsmede het radicale islamitische terrorisme" en "Wij zullen zoeken naar gedeelde belangen waar mogelijk."
Wat kunnen we maken van deze drie uitdrukkingen? Gerald Seib van de Wall Street Journal, die het eerst de passages opmerkte, vindt het "beladen met een diepe betekenis" en concludeert daaruit dat Trump zal worden "ontlast door de behoefte aan consistentie of vasthouden aan een ideologisch kader."
Ik hoor het anders. Trump zegt: 'Met uitzondering van ISIS, zal ik niet raken aan Irak of Libië, maar in plaats daarvan uitkijken naar samenwerking met bestaande regimes. Ik wil geen geld van de belastingbetaler meer uitgeven in het Midden-Oosten" (of, bij uitbreiding, Amerikaanse levens verliezen). Daarmee lijkt hij zich te distantiëren van George W. Bush en Barack Obama, die hij beiden beschouwt als overdreven ambitieus en vastliepen op de furies in het gebied.
Wel ja, veel geluk daarmee. Deze furies zullen u niet onberoerd laten, zoals Amerikaanse leiders sinds de Tweede Wereldoorlog regelmatig hebben ondervonden. Om Trotsky te parafraseren, u mag dan wel niet geïnteresseerd zijn in het Midden-Oosten, maar het Midden-Oosten is wel geïnteresseerd in u.
Na slechts enkele maanden Amerikaanse topdiplomaat te zijn geweest in 1982, zei een bijzonder opmerkzame George Shultz: " tenzij je er iets aan doet, zal u in de functie van minister van Buitenlandse Zaken 100 procent van uw tijd moeten besteden aan het Midden-Oosten. Het onderwerp vreet je helemaal op en het komt de hele tijd op je af." Shultz's opvolger, James Baker, besteedde bijna de helft van zijn memoires aan het Midden-Oosten tijdens zijn periode als minister van Buitenlandse Zaken. Ik heb ooit zijn opvolger aangesteld, met name Warren Christopher, als staatssecretaris voor het Midden-Oosten.
 Amerikaanse ministers van Buitenlandse Zaken (van links naar rechts: Kissinger, Baker, Albright, Powell, Clinton) hebben de neiging om een buitensporig percentage van hun tijd te besteden aan het Midden-Oosten kwesties. |
Bill Clinton heeft Yasser Arafat vaker in het Oval Office ontvangen dan om het even welke andere buitenlands personage. Tussen 9/11 en de oorlogen in Afghanistan en Irak, werd de ambtstermijn van George W. Bush meer bepaald door het Midden-Oosten dan enige andere kwestie. Barack Obama rees op uit de politieke vergetelheid in oppositie tegen de oorlog in Irak en moest zijn ergste vernedering incasseren in Syrië.
Trump en zijn team kunnen niet het Iran Akkoord weg zwaaien, noch de burgeroorlogen in Libië, Syrië, Irak en Jemen, het islamisme, de ongecontroleerde immigratie, Erdoğan die schurkachtig wordt, Sisi die er tot over zijn oren inzit, Saoedische financiële problemen, Palestijns rejectionisme, de prijs van energie, de drugshandel en nog zoveel meer. Bovendien, gaat hij te ver met aan te dringen op het gebruik van de term "radicaal islamitisch terrorisme" en de intentie om de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem te verhuizen, die allesbehalve een bereidheid signaleren om Midden-Oosten kwesties uit de weg te gaan.
Tegen wil en dank, vereisen al deze kwesties een fijn uitgewerkt beleid. In tegenstelling tot Gerald Seib, voorspel ik dat de simpele wegwerp oneliners van Trump omtrent het Midden-Oosten weinig residu zullen achterlaten.
Daniel Pipes (DanielPipes.org, @DanielPipes) is de president van het Midden-Oosten Forum. © 2016 door Daniel Pipes. Alle rechten voorbehouden.
