's Werelds meest productieve auteur, de Belgische schrijver Georges Simenon, publiceerde in 1951 zijn fictieve memoires, Les Mémoires de Maigret (Paris: Les Presses de la Cité; Nederlands: De memoires van Maigret, Zwarte Beertjes, 1980), die de vermeende karaktertrekken beschrijft van zijn fictieve personage, Inspecteur Maigret. Het zesde hoofdstuk, in het Nederlands getiteld "Een trap na de andere!" (dat onder mijn aandacht werd gebracht door C. Paul Barreira) beschrijft de pro-fascistische opstand in Parijs van 6 februari 1934. Het doet mij huiverig denken aan de hedendaagse Noord-Afrikaanse immigratie en islamistische vervreemding.
Simenon begint met op te merken dat tijdens de politieke omwentelingen, in de rijkere wijken van Parijs menselijke elementen ronddwalen "wier feitelijke bestaan daar over het algemeen onbekend is, wellicht ontstaan uit een of ander rovershol van schooiers, en van wie de bewoners uit hun raam kijken en daar eensklaps schurken en moordenaars kunnen zien opduiken uit de diepe krochten van de Middeleeuwen." Deze elementen gaan verder met "rond zich zoveel mogelijk terreur te verspreiden, net zoals een roedel wolven."
Hij vraagt vervolgens "of het bekend is dat een enkele politieploeg
... zich nagenoeg enkel en alleen zorgen maakt over de twee tot driehonderdduizend Noord-Afrikanen, Portugezen en Algerijnen die in open lucht kamperen aan de rand van het 20ste arrondissement, en zich waarschijnlijk afvraagt of zij, die nauwelijks onze taal kennen of zelfs helemaal niet, andere wetten volgen en anders reageren dan wij?"
En terwijl veel van deze immigranten niets beters wensen dan geassimileerd te worden "zijn er sommigen, of het nu een groep is of enkelingen, die zich met opzet ophouden in de marge [van de maatschappij] en daar hun geheimzinnig leven leiden, onopgemerkt door de menigte rondom hen."
Commentaren: (1) Hoewel de memoires fictief zijn, heeft deze beschrijving de schijn van werkelijkheid. (2) Toch opmerkelijk te bedenken dat iets gelijkaardigs aan de hedendaagse problemen in Parijs, reeds meer dan 80 jaar geleden ook al bestond. (3) Net alsof we nooit de lessen hebben getrokken uit die periode, net zomin we van de huidige iets opsteken (3 januari 2016).
