Ten tijde van Yasser Arafat verkondigde de Palestijnse bevrijdingsorganisatie zonder schroom iets aan het Arabisch-islamitische publiek, terwijl het exact het tegenovergestelde vertelde aan Israëliërs en westerlingen: het Arabisch-islamitische publiek werd met haat en venijn toegesproken, het westerse/Israëlische publiek werd op een zeemzoete toon om de tuin geleid. Hoe zit het met de zachtaardige opvolger van Arafat, Mahmoud Abbas? Heeft hij gebroken met dit patroon van bedrog, of is het juist intact gebleven?
Deze vraag is relevant omdat verschillende berichten aangeven dat Abbas bereid is om verschillende territoriale toegevingen te doen. Ook deed hij een aantal opmerkelijke en ongekende zaken, zoals het geven van een interview aan Israëlische journalisten, en een ontmoeting met de Amerikaanse joodse leiders in het S. Daniel Abraham Center for Middle East Peace.
De Arabische krant Al-Hayat geeft met nooit eerder geziene details aan dat Abbas de regering-Obama uitleg heeft gegeven in verband met zijn bereidheid om een deal te bereiken over de Westelijke Jordaanoever en zelfs Jeruzalem (hoewel de PA onmiddellijk deze termen ontkent).
 Zoals het altijd al is geweest toont de PLO 'Palestina' dat Israël vervangt. |
Een verslag van een bijeenkomst van het Abraham Center toont aan dat Abbas zijn publiek precies vertelt wat het wilde horen: dat hij geweld veroordeelt, dat hij historische Joodse verbindingen met het land dat Israël controleert erkent, dat hij de Israëlische bezorgdheid over veiligheid aanvaardt. Verder beloofde hij om opruiend materiaal in de media en in scholen van de Palestijnse Autoriteit te verwijderen. Wat de gevoelige kwestie van de Holocaust betreft - een onderwerp waarover Abbas in de U.S.S.R. een doctoraat schreef waarin hij zionisten beschuldigt van het overdrijven van het aantal vermoorde Joden voor politieke doeleinden - erkende Abbas dat Joden hadden geleden en zei hij dat hij negationisme verwerpt.
Maar wat moeten we hiervan denken? Abbas stelde dat hij 'dezelfde taal' sprak tegenover de Amerikaanse Joodse leiders als tegenover Palestijnen.
Nauwelijks.
De media van de PA heeft immers verklaringen uitgezonden die bestemd zijn voor de 'Palestijnen in de straat' en die, op zijn zachtst gezegd, tegengesteld zijn aan de lieve woorden die gericht waren aan Israëliërs en Amerikanen. Toen dit nieuws van Abbas uitkwam, kwamen verslagen uit van Palestinian Media Watch waaruit bleek dat Abbas totaal tegenovergestelde dingen zei tegen de Palestijnen.
Ze heeft de televisiezender van de PA, die rechtstreeks wordt gecontroleerd door Mahmoud Abbas, een wekelijkse show, The Stars, waarin vertegenwoordigers van de Palestijnse universiteiten vragen moeten beantwoorden. In een recente show doken twee aardrijkskundevragen op (hier vereenvoudigd) die impliciet het bestaan van de staat Israël ontkennen.
- Hoe lang is de kustlijn van 'Palestina'? Het antwoord, 235 kilometer, is de optelsom van de kust van Gaza (45 km) en de kustlijn van Israël (ongeveer 190 km).
- Hoe groot is Palestina? Het antwoord, 27.000 vierkante kilometer, is de optelsom van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook (6.000 vierkante km), en Israël (21.000 vierkante km).
In een gelijkaardig voorbeeld van dubbelzinnigheid kondigde Salam Fayyad - die zichzelf de eerst minister van de Palestijnse Autoriteit noemt - een jaar geleden aan dat de joden welkom zijn om in een toekomstige staat Palestina te leven waar ze "[alle] rechten zullen genieten en zeker niet minder rechten zullen hebben dan Israëlische Arabieren nu rechten bezitten in de staat Israël."
Mooie woorden, inderdaad. Echter, Saeb Erekat, hoofd van de onderhandelingsafdeling van de Palestijnse Autoriteit, zei enkele dagen eerder in het Arabisch net het tegenovergestelde (zoals kan worden gecontroleerd op MEMRI): "Niemand moet instemmen met de aanwezigheid van Israëlische kolonisten in de Palestijnse [staat]. ... Sommigen zeggen dat we [bereid zullen zijn] de kolonisten staatsburgerschap te verlenen. Wij verwerpen [dit idee] onmiddellijk."
Abbas en Fayyad spraken in het Engels tegen de Amerikanen en Israëliërs, Erekat sprak in het Arabisch tegen de Palestijnen. De verklaringen kunnen niet allebei waar zijn, een van de twee moet een leugen zijn. Ik vraag me af welke van de twee.
Waarom spelen de Palestijnen dit transparante en poepsimpele dubbele spel? Omdat het werkt. Israëliërs, Amerikanen, en anderen aanvaarden maar al te vaak en te gemakkelijk de zachte geluiden, terwijl ze de harde taal negeren. De Palestijnse Autoriteit zal gewoon doorgaan met het verspreiden van leugens totdat de wereld wakker wordt en ze verwerpt, want het belonen van slecht gedrag heeft steeds nog meer slecht gedrag tot gevolg.
Wanneer stoppen we met te geloven dat Abbas en de Palestijnse Autoriteit iets anders willen dan de totale vernietiging van de Joodse staat? Welke ramp moet er gebeuren opdat we onze ogen zouden opendoen voor de werkelijkheid?
