De zelfmoordaanslag in Hadera, Israel, op 26 oktober, waarbij vijf mensen om het leven kwamen, inspireerde nog tot de gebruikelijke Palestijnse vreugde: zo'n 3000 mensen gingen de straat op om het te vieren, Allahu Akbar scanderend, schreeuwend om meer zelfmoordaanslagen op Israeli's, en de familie van de "martelaar" feliciterend met het succes van de aanslag.
Maar de Palestijnse Arabieren waren onkarakteristiek somber nadat er in Amman in Jordanië op 9 november bij drie explosies 57 mensen om het leven kwamen en honderden gewonden vielen. Dat is omdat ze, voor de allereerste keer, nu zelf het slachtoffer waren van diezelfde islamistische "martelaren".
Het bloedbad op een bruiloft in de balzaal van het Radisson SAS hotel kostte het leven aan 17 familieleden van wat de Times in Londen een Palestijns "gelukkig paar" noemt, geliefd bij hun prominente Palestijnse families en vrienden," Bij de aanslag werden ook vier functionarissen van de Palestijnse Autoriteit gedood, onder andere Bashir Nafeh, het hoofd van de militaire veiligheidsdienst op de Westelijke Jordaanoever.
Na twintig jaar deze gruwelijkheden uitgedeeld te hebben aan Israeli's, waarvan er overigens enkele ook op feestelijke bijeenkomsten in het hotel aanwezig waren (een Pesach diner, een Bar Mitzvah), bevonden de Palestijnen, die het grootste deel van de bevolking in Jordanie uitmaken, zich ineens aan de kant van de ontvanger .
En raad eens: leuk vonden ze dat niet.
De broer van een vrouw die gewond raakte vertelde een reporter: "Ik hou van mijn zuster. Ik ben gek op haar en als er iets ergs met haar zou gebeuren, dan zou ik…" waarop hij in huilen uitbarstte. Een ander familielid noemde de terroristen "vuile criminelen". Een derde riep: "Oh mijn God, oh mijn God, oh mijn God, is het mogelijk dat Arabieren Arabieren vermoorden, dat moslims moslims vermoorden?"
I condoleer de familie oprecht met hun verlies. Ik hoop ook dat Palestijnse Arabieren, die wereldwijd de reputatie hebben opgebouwd niet alleen sterk te vertrouwen op zelfmoordaanslagen, maar deze zelfs enthousiast uitvoeren, van deze unieke gelegenheid gebruik maken iets te leren.
Geen andere pers, geen ander schoolsysteem indoctrineert kinderen zelfmoordenaars te worden. Geen ander volk houdt blije optochten voor dode aanslagplegers. Geen andere ouders hopen dat hun kinderen zichzelf opblazen. Geen andere krijgen ruime overheidssubsidies voor terrorisme. En ook heeft geen ander volk een leider voortgebracht die zo onlosmakelijk met terrorisme verbonden was als Yasser Arafat, en hem zo overvloedig gesteund.
De gedenkingen bij zijn dood op 11 november waren getekend door uitbundige verklaringen hoe "hij in ons hart zal voortleven" and beloften zijn werk voort te zetten.
De aan Al-Qaeda toegeschreven bommen in Amman legden de hypocrisie van Palestijnen en hun supporters bloot. Ze veroordelen terrorisme gericht tegen henzelf, maar niet tegen anderen, en vooral niet tegen Israeli's. Shaker Elsayed, imam van de Dar al-Hijrah Mosque in Virginia, veroordeelde de aanslag op de bruiloft in Amman als een "zinloze daad." Dat is mooi. Maar Brian Hecht van de Investigative Project merkt op dat Dhr. Elsayed een lange geschiedenis heeft van het goedkeuren van terroristische aanslagen op Israeli's: "De jihad is een plicht van iedereen, een kind, een dame en een man, heeft hij gezegd. "Zij moeten de heilige oorlog voeren met ieder middel dat ze hebben."
Koningin Noor van Jordanie belichaamde deze hypocrisie toen ze verklaarde dat de terroristen in Amman "een belangrijke taktische fout hebben gemaakt, omdat ze onschuldige burgers hebben aangevallen, merendeels moslims", wat impliceert dat ze de aanslag had goedgekeurd als de slachtoffers niet-moslims waren geweest.
Zal de schandelijke liefdesaffaire van Palestijnse Arabieren met zelfmoordaanslagen en "martelaarschap" minder worden na de aanslag in Amman? Zou een koekje van eigen deeg hun duidelijk maken dat wie zaait, zal oogsten? Dat het barbarisme uiteindelijk ook bij de barbaren belandt?
Er zijn kleine aanwijzingen dat er een verschuiving is, tenminste voor het moment in Jordanië. Een enquete van de Jordan University in 2004 liet zien dat tweederde van alle Jordaanse volwassenen Al-Qaeda in Irak zagen als een legitieme verzetsbeweging". Na de aanslagen waren negen van de tien deelnemers die eerder Al-Qaeda hadden goedgekeurd, van mening veranderd.
Om het gedrag van Palestijnse Arabieren te veranderen moeten geciviliceerde mensen hard tegen zelfmoordterrorisme optreden. Dit betekent het afwijzen van Hamas als politieke organisatie en de dialoog met hen uitsluiten. Het betekent het mijden van propagandistische films als Paradise Now, een film die Palestijnse zelfmoordaanslagen goedpraat. En het betekent het veroordelen van Sami Al-Arian, agent van de Palestijnse Islamic Jihad, en zijn cohorten in Florida.
De boodschap aan Palestijnse Arabieren moet simpel, consequent en universeel zijn: Iedereen veroordeelt zelfmoordaanslagen, zonder uitzondering, of de context nu electoraal, diplomatiek of educatief is, en of de aanslag in Amman is of in Hadera.
