Wat betekent het arabische woord jihad ?
Éen antwoord daarop kwam vorige week, toen Saddam Hoessein zijn Islamitische leiders een wereldwijde oproep liet doen zijn jihad te steunen, om zodoende de "slechte Amerikanen" te kunnen verslaan mochten deze Irak aanvallen. Hierna dreigde hij zelf de Verenigde Staten met jihad.
Dit geeft aan dat jihad "heilige oorlog" is. Of preciezer gezegd: het is de legale, verplichte, gemeenschappelijke inspanning om de door moslims geleide gebieden uit te breiden ten koste van gebieden die geleid worden door niet-moslims.
Anders gezegd, het doel van jihad is in eerste instantie niet de verspreiding van het geloof, maar de uitbreiding van soevereine Islamitische macht. (Het geloof volgt natuurlijk vaak de vlag). Daardoor is jihad van nature onbeschaamd aanvallend, met het uiteindelijke doel wereldwijde moslim-dominatie.
Jihad heeft door de eeuwen heen twee verschillende betekenisvarianten gehad, de ene radicaler dan de andere. De eerste versie verklaart dat moslims die hun geloof anders interpreteren, ongelovigen zijn en daarom legitieme doelwitten van de jihad. (Dit verklaart waarom Algerijnen, Egyptenaren en Afghanen - zoals Israelis en Amerikanen- zo vaak het slachtoffer zijn geworden van jihadistische agressie.) De tweede betekenis, vaak geassocieerd met mystici, wijst de legale definitie van jihad als gewapend conflict af en vertelt moslims dat ze afstand moeten nemen van wereldse zaken om hierdoor spirituele diepgang te verkrijgen.
Jihad in de betekenis van territoriale expansie is altijd een centraal aspect in islam geweest. Op deze manier kwamen moslims in de tijd van de profeet Mohammed in 632 in het grootste deel van het Arabisch Schiereiland aan de macht. En zo veroverden ze een eeuw later ook het gebied tussen Afghanistan en Spanje. Hieropvolgend inspireerde de jihad de veroveringen door moslims van gebieden als India, Sudan, Anatolia en de Balkan.
Vandaag de dag is jihad de grootste bron van terrorisme en de inspiratiebron voor een wereldwijde campagne van geweld door groepen die zich jihadistisch noemen:
- Het Internationaal Islamitisch Front voor de Jihad Tegen Joden en Kruisvaarders: Osama bin Laden's organisatie;
- Laskar Jihad: verantwoordelijk voor de moord op meer dan 10.000 christenen in Indonesie;
- Harakat ul-Jihad-i-Islami: de hoofdoorzaak van het geweld in Kasjmir;
- PalestijnseIslamitische Jihad: de meest wreedaardige anti-Israel terroristengroep van allemaal;
- Egyptische Islamitische Jihad: vermoordde Anwar El-Sadat in 1981 en velen nog daarna, en
- Jemenitische Islamic Jihad: vermoordden drie Amerikaanse missionarissen afgelopen maandag.
Maar de meest angstaanjagende aanwezigheid van jihad is in de Soedan, waar tot voor kort de heersende partijleus was: "Jihad, Overwinning en Martelaarschap". Twintig jaar lang hebben jihadisten niet-moslims aangevallen, hun bezittingen gestolen en de niet-moslim mannen vermoord, allemaal onder het toeziend oog van de regering.
De jihadisten maakten tienduizenden vrouwen en kinderen tot slaven, dwongen hen zich tot islam te bekeren, stuurden hen op gedwongen marsen, sloegen hen, en lieten hen dwangarbeid doen. De vrouwen en de oudere meisjes werden ook onderworpen aan rituele groepsverkrachting, genitale mutilatie en een leven van sexuele onderwerping.
De door de staat gesponsorde jihad heeft in de Soedan ongeveer 2 miljoen levens gekost en het gedwongen vluchten van nog eens 4 miljoen veroorzaakt– waardoor dit de grootste humanitaire catastrofe van onze tijd is.
Ondanks dat de jihad al 14 eeuwen de belangrijkste oorzaak van conflict is en mensen onbeschrijfelijk leed heeft toegebracht, blijven academici en moslim-apologeten beweren dat jihad enkel defensief vechten toestaat, of zelfs dat ze volledig geweldloos is. Drie Amerikaanse professoren in Islamitische Studies verklaren het begrip jihad in bloemrijke taal:
- Een "strijd tegen het kwaad in jezelf en tegen iedere manifestatie van kwaad in de gemeenschap" (Ibrahim Abu-Rabi, Hartford Seminary);
- "Verzet tegen apartheid of opkomen voor de rechten van de vrouw" (Farid Eseck, Auburn Seminary), en
- "Een betere student zijn, een betere collega, een betere zakenpartner. En bovenal, je woede onder controle hebben" (Bruce Lawrence, Duke University).
Het zou prachtig zijn als jihad zich zou ontwikkelen tot iets niet agressiever dan zelfbeheersing,. Integendeel, de misleidende bewering dat jihad goedaardig is, belemmert serieuze pogingen tot zelfkritiek en herinterpretatie.
Het pad dat wegleidt van terrorisme, verovering en slavernij ligt hierin, dat moslims helder en volkomen eerlijk de historische rol van jihad erkennen, dit laten volgen door verontschuldigingen aan de slachtoffers van jihad, beginnen met het leggen van een islamitische fundering voor niet-gewelddadige jihad, en (het moeilijkste deel) ook inderdaad ophouden met agressieve heilige-oorlogvoering.
Helaas is dit boetedoeningsproces nog niet in zicht. De gewelddadige jihad zal waarschijnlijk doorgaan totdat ze vernietigd wordt door een superieure militaire macht (Minister van Defensie Donald Rumsfeld opgelet). Pas als jihad verslagen is kunnen gematigde moslims zich uitspreken en serieus beginnen aan het moderniseren van de islam.
