Ik word vandaag 75 jaar oud en er doemen twee feiten op. Ten eerste meldt de Social Security Administration [NvV: de Amerikaanse dienst voor sociale zekerheid] dat meer dan 40 procent van mijn mannelijke Amerikaanse leeftijdsgenoten al is overleden. Ten tweede beginnen fysieke en mentale vermogens op 75-jarige leeftijd duidelijk af te nemen.
 Een certificaat van 20 juli 1971 van de afdeling Amerikaanse belangen van de Spaanse ambassade in Caïro, waarin ik werd geaccrediteerd als student islamitische geschiedenis. |
Die begon precies toen ik 20 jaar oud werd. Ik deelde het mijn ouders mee in een brief van september 1969: "Mijn studie dit jaar is ... een complete breuk met het verleden. Ik ben met enthousiasme geheel in het Midden-Oosten gegaan." Mijn cursussen aan de universiteit bestonden immers uit Arabische taal, middeleeuwse islamitische geschiedenis, antropologie van de Sahara en het Arabisch-Israëlische conflict.
Het bestuderen van het Midden-Oosten bepaalde mijn leven voor de volgende 55 jaar, waaronder een bachelordiploma, drie jaar in Caïro, een doctoraat, lesgeven aan vier universiteiten, werken bij de ministeries van Buitenlandse Zaken en Defensie, aan het hoofd staan van een denktank en een andere oprichten.
Het Midden-Oosten blijft belangrijk voor mij, maar gezond blijven nu ook. Ik besef dat gezond blijven vijf hoofdcomponenten heeft. Een daarvan, de financiële, vereist planning over tientallen jaren. De andere vier – emotioneel, mentaal, nerveus, fysiek – vereisen voortdurende discipline.
Financieel. Oud worden is duur. Sociale zekerheid en particuliere pensioenen vormen de basis, maar zijn niet voldoende. Daarom moet ieder van ons sparen voor de oude dag. Dat betekent een besef in de loop van de decennia dat wat men in de jeugd en op middelbare leeftijd uitgeeft, niet beschikbaar zal zijn als men oud is. Als we het goed doen, hebben we bij het bereiken van 65 of zo, eindelijk bevrijd van de last van het plannen voor de toekomst, genoeg om vrijer uit te geven.
Emotioneel. Gezondheid vereist het onderhouden van vriendschappen, het geven van prioriteit aan dierbaren en het vermijden van eenzaamheid. De laatste richt speciale schade aan. Een recent onderzoek, "Worden we eenzamer met de leeftijd? Een gecoördineerde analyse van gegevens uit negen longitudinale onderzoeken", concludeert in een parafrase: "Wanneer eenzaamheid niet wordt gecontroleerd, kan het gevaarlijk zijn voor onze lichamelijke en mentale gezondheid en is het de oorzaak van problemen zoals hartaandoeningen, dementie en zelfmoordgedachten." Dus, weersta chagrijnigheid, koester je naasten.
Mentaal. In mijn oude carrière verdiende ik de kost, bouwde ik een reputatie op en kreeg ik wat invloed. Als schrijver had ik het geluk een carrière te hebben die zowel stimulerend als fysiek niet inspannend was. Op 75-jarige leeftijd wordt de oude carrière een onderdeel van gezondheid. De prioriteiten van geld, carrière en impact nemen af, die van scherp, druk en nuttig nemen toe. Het werk blijft hetzelfde, maar de functie ervan verandert. Voor iemand met een minder duurzame carrière dan schrijven, vereist 75 worden het vinden van iets nieuws en nuttigs om te doen.
Nerveus. Een leven met weinig stress wordt zeer heilzaam op 75-jarige leeftijd, dus doe het rustig aan. Dit betekent met elkaar omgaan, kalm blijven, geschillen vermijden, kleine dingen loslaten, voldoende tijd laten, niet te veel proberen.
Fysiek. Fit blijven kost zoveel tijd dat het tot op zekere hoogte betaald werk vervangt. Ga vroeg slapen. Stel geen alarm in. Dineer vroeg. Eet goed en niet te veel: bij voorkeur huisgemaakte maaltijden. Vermijd suiker. Vast intermitterend. Doe vaak een dutje. Doe oefening. Doe fysiotherapie. Neem religieus je medicijnen, op tijd. Flos en poets je tanden. Gehoorzaam artsen en tandartsen alsof ze drilsergeanten zijn. Betaal uit eigen zak voor een MRI van het hele lichaam.
In totaal concludeert het National Institute on Aging [NvV: Amerikaans Nationaal Instituut voor Veroudering] dat volgens een onderzoek onder bijna 3.000 oudere volwassenen "gezonde leefstijlfactoren – fysieke activiteit, niet roken, niet veel drinken, het volgen van het mediterrane dieet en het deelnemen aan mentaal stimulerende activiteiten – belangrijke voordelen kunnen hebben. Mensen die vier of vijf van deze gedragingen aannemen hadden een 60 procent lager risico op het ontwikkelen van de ziekte van Alzheimer in vergelijking met degenen die er slechts één of geen volgden. Kortom, dit alles werpt zijn vruchten af.
Mijn moeder werd 98 jaar en mijn vader 94 jaar. Misschien nog belangrijker is dat zijn allerlaatste artikel werd gepubliceerd toen hij 93 was. Volgens die maatstaf heb ik nog achttien jaar te leven. In de Joodse traditie is achttien het gunstige getal van chai [NvV: het Hebreeuwse woord dat "leven" betekent].
Daniel Pipes (DanielPipes.org, @DanielPipes) is de voorzitter van het Middle East Forum en de auteur van het onlangs gepubliceerde Israel Victory: How Zionists Win Acceptance and Palestinians Get Liberated (Wicked Son) © 2024 door Daniel Pipes. Alle rechten voorbehouden.
(The Washington Times publiceerde dit artikel twee dagen eerder. Mijn verjaardag is op 9 september.)
 Washington Times illustratie door Linas Garsys: Gezond blijven en ouderdom. |
Addendum van 9 september 2024. Lucy Freeman Sandler, 94, die in 2003 met pensioen ging na 39 jaar als hoogleraar kunstgeschiedenis aan de New York University, had dit te zeggen in een recent artikel met de titel "De Gouden Eeuw: lang na hun pensionering publiceren deze professoren nog steeds. Is onderzoek hun fontein van de jeugd?":
"Hoewel ik een 'gepensioneerde geleerde' ben, ben ik niet gepensioneerd ten opzichte van onderzoek." ... Ze gelooft dat ze op 94-jarige leeftijd in goede geestelijke en lichamelijke gezondheid is omdat ze 'een roeping' heeft. Ze heeft "altijd al onderzoek willen doen en willen schrijven over wat ik heb gevonden", zegt ze. "Dat wil ik nog steeds doen, en dat kan ik ook." Trouwens, "niemand vraagt naar je leeftijd als je iets wilt publiceren."
