In Riyad, op de eerste stop van zijn drie-monotheïsme rondreis die hem zal brengen naar Jeruzalem en Rome (sorry, Mekka was niet beschikbaar), gaf Donald Trump een belangrijke toespraak omtrent een breed scala aan onderwerpen: het Midden-Oosten, jihadistisch geweld, Iran, een 'Arabische "NAVO" en de islam. Het is een gemengd beeld, maar over het algemeen positief.
Ten eerste, wat is er mis met de 34-minuten durende toespraak: Deze is onsamenhangend, springt van onderwerp naar onderwerp en dan weer terug. Het is niet welsprekend noch inzichtelijk (zoals in: "Terroristen aanbidden niet God, zij aanbidden de dood"). Op sommige plaatsen bestaat deze uit Obama-achtige eufemismen zoals de stelling dat een grote test in de geschiedenis voor ons staat, een doel dat elke andere overweging overstijgt: "extremisme moet overwonnen worden en de krachten van het terrorisme uitgeroeid."
En het is nogal kluchtig om de opening in Riyad, het hoofdkwartier van het wahabisme, aan te kondigen als het "Wereldcentrum voor de Bestrijding van Extremistische Ideologie." Ik wordt nijdig wanneer Trump Saoedi-Arabië een "heilig land" noemt. Ik sta perplex om zijn warme lof voor koning Salman, iemand die in de jaren 1990 tientallen miljoenen Amerikaanse dollars gebruikte voor de financiering van jihadistisch geweld in Bosnië en Pakistan.
De context van de toespraak is acuut zorgelijk: Amerikaans-Saoedische akkoorden voor in het totaal meer dan 380 miljard dollars verleent aan een tiranniek regime dat zijn invloed gebruikt op de Amerikanen. De 110 miljard dollars Saoedische aankoop van Amerikaanse wapens, stelt een enorm arsenaal ter beschikking van een regering, wiens doelen grondig verschillen van die van de meeste Amerikanen.
Donald Trump ondertekent grote akkoorden met de Saoedi-Arabische regering. |
Deze niet onaanzienlijke reserveringen terzijde, is het een goede toespraak die een belangrijke verschuiving signaleert in de juiste richting ten opzichte van de Obama jaren, in het bijzonder met betrekking tot Iran en de islam. Het belangrijkste is Trump 's bereidheid om te wijzen op de ideologie van het islamisme als de vijand. Dit is van buitengewoon: belang, net zoals de arts die eerst een medisch probleem moet identificeren vooraleer de behandeling te starten, dus moet een strateeg eerst de vijand identificeren vooraleer die kan verslaan worden. Om te praten over "booswichten", "terroristen" en "gewelddadige extremisten" ' is om het islamitische karakter van de vijand.te negeren.
In dit opzicht is de belangrijkste passage van de toespraak (op 22'25") waar hij zegt: "Er is nog veel werk te doen. Dat betekent dat eerlijk gezegd de confrontatie aangaan met de crisis van het islamitisch extremisme en de islamisten en islamitische terreur in alle vormen." (De voorbereide tekst leest: "Islamistisch extremisme en de islamistische terreurgroepen," maar in zijn toespraak bracht Trump deze veranderingen aan. Terwijl islamistisch nauwkeuriger is dan de islamitisch, politiek gezien, maken zij beiden hetzelfde punt.)
Het was ongekend en opmerkelijk voor een Amerikaanse leider om dit te verklaren niet alleen in de hoofdstad van het koninkrijk Saoedi-Arabië, maar ook tegenover de door de Saoedi's samengebrachte "Arabisch-islamitische Amerikaanse Top" met de leiders van zo'n 50 landen met een moslimmeerderheid aanwezig. "Ik heb je (telefoon)nummer," kondigde Trump effectief aan. "Dus speel geen spelletjes met mij."
De gastenlijst voor de "Arabisch Islamitisch Amerikaanse Top" |
Hij bevestigde dit punt een paar keer in zijn toespraak: "Landen met een moslimmeerderheid moeten het voortouw nemen bij het bestrijden van radicalisering"; "Islamitische landen moeten bereid zijn om de last over te nemen, als we het terrorisme willen verslaan en haar goddeloze ideologie in de vergetelheid is geraakt"; en verwees naar de menselijke tol door de schuld van "ISIS, Al-Qaida, Hezbollah, Hamas en zo vele anderen"; en zijn oproep om hier samen op te staan "tegen de moord op onschuldige moslims, de onderdrukking van vrouwen, de vervolging van de Joden en het afslachten van christenen." Nee allesbehalve vaagheid over de aard van het probleem.
Voorstel van het MEF voor de Witte Huis Commissie omtrent Radicale Islam. |
Maar een verklaring maakt het beleid niet. George W. Bush en Barack Obama spraken bij gelegenheid over respectievelijk "islamofascisme" en "islamisten." Obama sprak zelfs van "jihadisten". Echter, deze expliciete bewoordingen hadden geen echte invloed op hun beleid. Ook de Britse premiers Tony Blair en David Cameron gaven wonderlijk goede toespraken over islamisme, maar deze hadden nog minder invloed op de acties van hun regeringen.
Als Trump met zijn toespraak het verschil wil maken, dan moet dit beginnen met een consistente aanpak door te erkennen dat de islamistische ideologie in het hart van het conflict staat - en dat geweld slechts een van haar verschijningsvormen is en misschien niet eens de meest gevaarlijke.
Een goede manier om te beginnen zou zijn om te herinneren aan de toespraak van Trump als kandidaat in augustus vorig jaar, toen hij beloofde dat "een van mijn eerste daden als president zal zijn om een commissie aan te stellen omtrent de radicale islam... de kernpunten van de overtuigingen en geloven van de radicale islam te identificeren en uit te leggen aan het Amerikaanse publiek, om de waarschuwingssignalen van radicalisering te identificeren en om de netwerken in onze samenleving die radicalisering ondersteunen bloot te leggen. De commissie zal "nieuwe protocollen ontwikkelen voor de lokale politie, de federale onderzoekers en immigratie doorlichters."
Komaan mijnheer de president, het is tijd om een Witte Huis Commmissie omtrent Radicale Islam aan te stellen.
Mr. Pipes (DanielPipes.org, @DanielPipes) is de president van het Midden-Oosten Forum. © 2017 door Daniel Pipes. Alle rechten voorbehouden.