New Delhi - Hoewel het al een kwart eeuw geleden is dat India uit haar tijdperk van socialistische economie en pro-Sovjet buitenlands beleid kwam, suggereren recente besprekingen die ik had met intellectuelen in New Delhi en elders dat specialisten in buitenlands beleid in deze opkomende macht nog steeds fundamenteel denken door middel van hun rol in de wereld, met name vis-à-vis de Verenigde Staten, China en wat ze noemen West-Azië (dat wil zeggen het Midden-Oosten).
 De premier van India, Narenda Modi (midden) nam in augustus 2015 een selfie samen met de minister van de VAE voor Hogere Opvoeding en Wetenschappelijk Onderzoek Sjeik Hamdan bin Mubarak Al Nahyan (links) toen zij de Grote Moskee van Sjeik Zayed bezochten in Abu Dhabi. |
Hoewel de eerste twee landen terecht de meeste aandacht trekken, biedt het Midden-Oosten voor India acute uitdagingen aan – plus een aantal mogelijkheden. Hier is een overzicht van de voornaamste banden met die onstabiele regio:
Islamisme: De islamitische invloed heeft zich historisch bijna altijd verplaatst van het Midden-Oosten naar andere regio's, met inbegrip van Zuid-Azië, en bijna nooit het omgekeerde. Tegenwoordig is dat het geval met de islamitische doctrine – de stelling om rijk en sterk te worden die zegt dat moslims moeten terugkeren naar het middeleeuws model en de islamitische wetten in hun geheel moeten worden geïmplementeerd – die het sterkst blazen uit de balgen van Saoedi-Arabië en Iran, die zich respectievelijk richten tot Soennitische en sjiitische moslims wereldwijd. Hun invloed radicaliseert de traditioneel gematigde moslimbevolking in veel regio's (zoals de Balkan en in Indonesië) en kan buitengewoon ernstige gevolgen hebben voor India, waarvan haar grote islamitische gemeenschap van 177 miljoen mensen veruit de grootste religieuze minderheid vertegenwoordigt in de wereld. (De 67 miljoen christenen in China staan tweede gerangschikt.)
Iraanse agressie: Twee factoren inspireren een gunstige Indiase houding ten opzichte van Iran en verklaren New Delhi 's ijverige inspanningen om goede betrekkingen te onderhouden met Teheran: diepe historische culturele banden en het vijandige Pakistan dat tussen hen inzit. Prima, maar tenzij in toom gehouden, met de regering van India die blijft opkomen voor de belangen en rechten, kan deze vooropgezette houding degenereren in verzoening. Het Iraanse regime heeft reeds geweld gebruikt tegen India, haar oorlogszucht bedreigt de energievoorziening waarvan India afhangt van de Perzische Golf en haar verlangen naar nucleaire wapens destabiliseert de hele regio. In dat verband heeft New Delhi in 2008 het allereerste defensie akkoord ooit ondertekend met Qatar en een tweede akkoord in 2014 met Saoedi-Arabië, twee door Iran bedreigde staten, dat positief is, hoewel het verdiepen van de Indische investering in Iran 's havengebied van Chabahar waarschijnlijk het Indiase beleid zal afbinden.
 Iraanse agenten bombardeerden een Israëlisch diplomaten voertuig in New Delhi in februari 2013, waarbij twee gewonden vielen. |
Pakistan aanporren: Riyad ondersteunt financieel de Pakistaanse confrontatie met India op twee belangrijke manieren: door massaal islamitische scholen (madrassen) te financieren die doorlopend geradicaliseerde studenten uitbraken die, nadat zij de Koran hebben gememoriseerd maar het verder ontbreekt aan moderne vaardigheden, dienen als veevoer voor de jihad en door royaal te helpen betalen voor de 'islamitische' nucleaire bom die, met haar uitsluitend India-centrische doel, het land sinds 1998 bedreigt.
Handel en expats: Als 's werelds op twee na grootste importeur van ruwe olie, hangt India zowel af van het Midden-Oosten en is verplicht haar olie daar te verkopen. De 150 miljarden handel met enkel de zes GCC-landen beslaat ongeveer een vijfde van de jaarlijkse handel van India, los van het feit dat de Indiërs behoren tot de grootste directe investeerders in vastgoed in de Perzische Golf. Indiase werknemers in de Perzische Golf landen zijn met ongeveer 6,5 miljoen en vormen een belangrijke bron voor India van zowel financiële inkomsten (geschat op 35 miljard dollars per jaar) en invloed van de Wahabieten.
Alliantie met Israël: Het kweken van goede relaties met de Joodse staat bieden buitengewone perspectieven. India's bevolking is meer dan 150 keer groter dan die van Israël (1,3 miljard mensen ten opzichte van 8 miljoen), maar de twee landen delen belangrijke kwaliteiten. Meer diepgaand is dat hun bevolkingen een oude, niet-bekeringsdriftige religie aanhangen. Beiden beoefenen zowel de democratie en het secularisme, zijn bondgenoten van de Verenigde Staten en bezitten nucleaire wapens. Beide hebben aanzienlijke moslimminderheden (14 procent in India, 19 procent in Israël) wiens loyaliteit in vraag blijft zolang beide landen geconfronteerd worden met een potentiële existentiële dreiging van een islamitische staat (Pakistan, Iran).
Naast deze algemeenheden, heeft elk land specifieke voordelen aan de andere te bieden: De twee staten kunnen inlichtingen delen. Jeruzalem kan helpen met toegang te verkrijgen in Washington, New Delhi kan helpen bij de toegang te verwerven naar wat er overblijft van de niet-gebonden landen. In gebieden waar Israël wereldleider is op een bepaald terrein, zoals watertechnologie, medicijnen, beveiliging en high tech innovatie, hebben Indiërs behoefte aan wat de Israëliërs te bieden hebben, zelfs als de Israëliërs de enorme Indiase markt nodig hebben. Inderdaad, de Indische regering staat op het punt om voor 3 miljard dollars in Israëlische militaire hardware aan te kopen, de grootste verkoop ooit voor Israël.
Reeds belangrijk is dat de India-Midden-Oosten relatie mettertijd in gevaren en potentieel zal blijven toenemen. De vraag die opdoemt is hoe goed de Indiërs zullen zijn in het kunnen opsteken van wat hen in West-Azië ten goede kan komen en tegelijk vermijden wat voor hen giftig is. Gezien de vele complexiteiten van die band, zal dat niet gemakkelijk zijn.
Mr. Pipes (DanielPipes.org, @DanielPipes) is president van het Middle East Forum. © 2016 by Daniel Pipes. All rights reserved.
