Het Wenen akkoord is ondertekend en zal waarschijnlijk binnenkort worden geratificeerd, wat de vraag doet rijzen: zal eender welke regering militair ingrijpen om de bijna onvermijdelijke Iraanse nucleaire opbouw te doen stoppen?
Het zal uiteraard niet de Amerikaanse of Russische regering zijn of een van de andere vier ondertekenaars. Praktisch gesproken, komt de vraag neer op Israël, waar een consensus leeft dat het Wenen akkoord een Israëlische aanval waarschijnlijker maakt. Maar niemand buiten het Israëlische veiligheidsapparaat, waaronder ikzelf, kent haar intenties. Die onwetendheid laat me vrij om als volgt te speculeren.
 Luchtbombardementen zorgden voor een dramatisch verhaal. |
Drie aanvalsscenario 's lijken mogelijk:
Via de lucht. Vliegtuigen hebben internationale grenzen overschreden en bommen laten vallen tijdens de Israëlische aanval in 1981 op een Iraakse nucleaire installatie en de aanval in 2007 op een Syrische, die samen de standaard-aanname voor Iran uitmaken. Studies tonen aan dat het moeilijk maar haalbaar zal zijn. Anderzijds kunnen de bommen via raketten worden afgevuurd.
Speciale operaties. Die zijn reeds onderweg: aanvallen met computervirus op Iraanse systemen niet verbonden aan het Internet die immuun zouden zijn, het vermoorden van Iraanse nucleaire topwetenschappers en explosies in nucleaire installaties. Vermoedelijk had Israël een hand in ten minste sommige van deze aanvallen en vermoedelijk kunnen zij deze nog verder opdrijven in omvang en reikwijdte, eventueel het gehele nucleaire programma verstoren. In tegenstelling tot het uitzenden van vliegtuigen via verschillende landen, hebben speciale operaties het voordeel dat ze plaatsen kunnen bereiken zoals Fordow, ver van Israël, die weinig of geen sporen achterlaten.
Nucleaire wapens. Dit wapen van het laatste oordeel, waarover maar weinig wordt gesproken, zou waarschijnlijk gelanceerd worden vanaf onderzeeërs. Het verhoogt de inzet enorm en er zou dus enkel toevlucht toe worden genomen in de geest van "Nooit Meer Opnieuw" indien de Israëliërs de totale wanhoop nabij waren.
Van deze alternatieven voorspel ik dat de regering-Netanyahu waarschijnlijk zal kiezen voor de tweede, die wellicht ook de meest uitdagende is (vooral gezien het feit dat de grote mogendheden de Iraniërs beloofd hebben om hun nucleaire infrastructuur te helpen beschermen). Als dit niet voldoende succesvol is, zal het zich wenden tot vliegtuigen, met nucleaire wapens als laatste redmiddel. (16 juli 2015)
Update van 16 juli 2015: Een aantal lezers hebben geprotesteerd dat deze blog Israël's veiligheid beschadigt. Mijn antwoord:
- Ik heb opgemerkt dat dit speculatief is en niet gebaseerd op Israëlische voorkennis.
- Dat Israël zou kunnen aanvallen op de drie manieren die ik schetste is nog nauwelijks nieuws voor het Iraanse veiligheidsapparaat. Te oordelen aan het buitengewone optreden van de Iraanse onderhandelaars in Wenen, die in kringetjes rondom hun P5+1 tegenhangers liepen, is dit volledig aan de orde.
Mijn doel in het schrijven van deze analyse, als dit werkelijk nog nodig is om erop te wijzen, is om het publiek te waarschuwen dat de volgende belangrijkste kwestie in de Iraanse nucleaire opbouw, die van een gewapende Israëlische reactie zal zijn.
Update van 17 juli 2015: Uit een opiniepeiling die werd uitgevoerd door het Panels Politics Polling Institute, blijkt dat 47 procent van Israëliërs een unilaterale aanval op Iran ondersteunen. Zij moesten de vraag beantwoordden: "Steunt u een onafhankelijk militair optreden van Israël tegen Iran als een dergelijke handeling nodig is om te voorkomen dat Iran een nucleair wapen zou verkrijgen?" Bovendien heeft 35 procent "nee" gezegd en 18 procent die geen mening hadden. Commentaar: Dit cijfer is inclusief de bijna 20 procent van Israël 's bevolking die Arabisch en islamitisch is, wat suggereert dat het percentage van de Joodse Israëli's ongeveer 60 procent is.
