L'Informale: De Qatar Investment Authority kocht het Park Lane Hotel in New York City van Steve Witkoff, een vastgoedinvesteerder, voor 623 miljoen dollar. Witkoff, die nu als gezant van president Trump fungeert, prees Qatar in een recent interview met Tucker Carlson: "Het zijn goede, fatsoenlijke mensen. Wat ze willen is een bemiddeling die effectief is, die een vredesdoel bereikt. En waarom? Omdat ze een kleine natie zijn en ze erkend willen worden als vredestichters. ... je moet de Qatari's vertrouwen. ... God zegene hen." Zie je een verband tussen de aankoop en de complimenten?
Daniel Pipes: Natuurlijk. Ik bewonder met tegenzin het opmerkelijke talent van de leiders van Qatar. Ze hebben aanzienlijke aardgasvoorraden en een land met ongeveer 300.000 onderdanen (of ongeveer een half procent van de Italiaanse bevolking) veranderd in een grootmacht op veel verschillende gebieden – onderwijs, media, sport, kunst, luchtvaart, veiligheid – en hebben invloed verworven op het hoogste niveau in de meest onverwachte kringen, waaronder de Amerikaans-Joodse gemeenschap en Jeruzalem. Als je erover nadenkt: terwijl waarschijnlijk geen enkele Amerikaanse agent in het Midden-Oosten vóór de verkiezingen van november 2024 ook maar van Steve Witkoff had gehoord, slaagden de Qatari's erin hem al in augustus 2023 te vinden en dit hotel van hem te kopen als onderdeel van een 'sweetheart deal'. Zoals ik al zei, ze zijn opmerkelijk.
 De Qatar Investment Authority nam het Park Lane Hotel in New York City over van Steve Witkoff voor 623 miljoen dollar. |
L'Informale: Witkoff meende in dat interview ook dat Hamas niet zo "ideologisch gesloten" is en dat die niet "ideologisch hardnekkig" is. Waar zou dat vandaan kunnen komen?
DP: Hij wil een deal bereiken, dus vleit hij Hamas. Net zoals Trump trots is op 'de kunst van het dealen', doen zijn epigonen dat ook.
L'Informale: Witkoff heeft geen diplomatieke ervaring en een amateurkennis van het Midden-Oosten. Waarom koos Trump hem voor zo'n gevoelige rol?
DP: Al meer dan een eeuw kiezen Amerikaanse presidenten doelbewust voor onderhandelaars in het Midden-Oosten die bijna niets over de regio weten, en zien ze hun onwetendheid als een voordeel. Volgens een presidentiële assistent vond president Woodrow Wilson dat zijn amateurs "bijzonder geschikt waren om naar Syrië te gaan omdat ze er niets van wisten." (Zie mijn artikel en blog, beide getiteld "Amerika's ik-weet-niets diplomatie", waarin ik mensen bespreek als Henry C. King en Charles R. Crane, John S. Wolf, de leden van de Iraq Study Group, John J. Sullivan en Jared Kushner).
 President Woodrow Wilson benoemde Henry C. King (L) en Charles R. Crane, zittend, om de door de VS gesponsorde King-Crane Commission te leiden, hier afgebeeld in het Hotel Royal in Beiroet, juli 1919. |
L'Informale: Wat was de impact van de door Witkoff onderhandelde en door Trump opgelegde overeenkomst tussen Hamas en Israël die half januari werd ondertekend?
DP: De overeenkomst dwong Jeruzalem om Palestijnse gevangenen te ruilen voor Israëlische gijzelaars, waardoor de oorlog tegen Hamas werd gestopt en daarmee het vermogen van Israël om Hamas te vernietigen en die oorlog te winnen, werd belemmerd.
L'Informale: De Israëlische premier Benjamin Netanyahu stelt dat Qatar "geen vijandig land is, en velen prijzen het", ondanks het feit dat dit land Hamas al tientallen jaren steunt en de huidige minister van Defensie tweet: "Wij zijn allemaal Hamas." Heeft Netanyahu gelijk?
DP: Nee, hij heeft het mis. Netanyahu prijst Qatar om dezelfde redenen als Witkoff Hamas prijst: hij streeft een deal na. Verder duwen Amerikaanse aanhangers van Qatar hem in de richting van Doha: "Qatar is cruciaal voor de veiligheid en het bestaan van Israël. Israël zal niet kunnen overleven zonder samen te werken met Qatar," vertelde een anonieme Amerikaan aan de hoofdredacteur van de Jerusalem Post. Meer in het algemeen hebben Israëlische regeringen sinds 2008 naar Doha gekeken om Hamas te financieren of ermee te onderhandelen. Dit heeft een perverse afhankelijkheid gecreëerd die met name Netanyahu zich niet van lijkt te kunnen losmaken. Na zoveel jaren is deze relatie eindelijk opgeblazen door het "Qatargate"-schandaal wat misschien tot een mentaliteitsverandering zal leiden.
L'Informale: Moet Qatar als een vijand worden gezien en welk gevaar vormt het?
DP: Ja, de regering-Thani is een vijand. Door slim gebruik te maken van haar geld om wahabitische doelstellingen te bevorderen, is ze, samen met Turkije en Iran, de belangrijkste promotor van islamisme en jihad op wereldschaal. Daartoe handelt Doha voorzichtig, gematigd, geduldig en financieel met verbluffend succes.
L'Informale: Waarom blijft de oorlog tussen Hamas en Israël duren?
DP: Twee belangrijke factoren verhinderden de overwinning van Israël: zijn gijzelaars en de bondgenoten van Hamas. De gijzeling van zo'n 250 inwoners van Israël creëerde een grote, luidruchtige en politiek invloedrijke massa die ongeveer twee derde van de Israëlische politiek ervan overtuigde dat de vrijlating van gijzelaars voorrang zou moeten hebben op de nederlaag van Hamas. Vervolgens zette 7 oktober zowel de Islamitische Republiek Iran als haar volmachten, Hezbollah in Libanon en de Houthi's in Jemen, ertoe aan om Israël aan te vallen in wat bekend werd als de "ring van vuur". Jeruzalem reageerde krachtig tegen alle drie, wat betekende dat de oorlog tegen Hamas zelf voortijdig opzij werd gezet. Andere factoren droegen verder bij aan de afleiding van het hoofddoel: de juridische problemen van Netanyahu en zijn operatie, de aanhoudende dreiging van zijn partners om de regeringscoalitie te verlaten, en de eerder genoemde Witkoff-deal.
L'Informale: Wat voorspelt u voor de oorlog tussen Hamas en Israël?
DP: Ik verwacht dat Hamas zal overleven door middel van een regeling die in strijd is met de belangen van Israël en het Westen. De langste oorlog van Israël zal ook de minst succesvolle zijn.
L'Informale: Wat is het nut van het verplaatsen van een tweede Amerikaanse vliegdekschipgroep, de USS Carl Vinson, naar het Midden-Oosten?
DP: Voor Ali Khamene'i en andere leiders in Teheran is dit het teken dat de harde taal van Trump ("Als ze geen deal sluiten, zullen er bombardementen komen. Het zal een bombardement zijn zoals ze nog nooit eerder hebben gezien") tot actie zou kunnen leiden. Maar vraag me niet om te voorspellen of dat zal gebeuren of niet want Trump is gewoon te onvoorspelbaar.
 De USS Carl Vinson en zijn aanvalsgroep. |
L'Informale: Hoe beoordeelt u het Midden-Oostenbeleid van Trump sinds het begin van zijn tweede ambtstermijn?
DP: Zoals al zijn beleidsmaatregelen is het nog grilliger dan tijdens zijn eerste ambtstermijn. Het Witte Huis is overgenomen door een eigenzinnige egomaniak, wiens beleid soms uitstekend is, maar soms ook verschrikkelijk. Wat mij verbaast, is niet Trump zelf, die is wie hij is, maar die vele Amerikaanse conservatieven die hem niet alleen als hun leider hebben gekozen, maar die hem grenzeloze trouw betuigen. Ik schrijf dit toe aan hun woede tegen liberalen, een woede die Trump griezelig uitdrukt.
